نیکو سراغم را گرفت.

هفته ی قبل پنج شنبه مرخصی گرفتم. قرار گذاشته ام تا پایان کنکور پنجشنبه ها را مرخصی باشم. چون آنقدر در این روز انرژی میگذارم که جمعه هم خستگی ام تمام نمیشود. اگرچه این قرار را گذاشته بودم تا بدون دغدغه آزمونهای آزمایشی ام را بدهم اما حالا قید گزینه دو را هم زده ام و اصلا نمیدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد.

حس خوبی ندارم اما صرف آزمون دادن مهم نیست. مهم برنامه ی رسیدن به بودجه است که من پی اش را نگرفتم.

امشب نیکو تماس گرفت. دختری که خیلی دلم میخواست میتوانستم کاری برایش انجام بدهم اما نمیدانم چطور.

میخواست بداند فردا میروم سر کار یا نه.

میگفت خودت باید باشی نباشی خوب نیست.

نیکو یعنی نیکویی اثر خودش را میگذارد.